N-VA Roeselare zal het Meerjarenplan 2025–2031 niet goedkeuren. Fractieleider Brecht Vermeulen wijst op een gebrek aan duidelijke prioriteiten, te weinig financiële voorzichtigheid en te veel risico op plannen die vooral goed klinken, maar onvoldoende resultaat garanderen.
“We beoordelen dit plan met zes eenvoudige vragen: gaat het geld naar de juiste dingen, versterkt het onze economie, zorgt het voor evenwicht tussen rechten en plichten, verhoogt het de veiligheid, verbetert het de dienstverlening en maakt het Roeselare leefbaarder en herkenbaarder? Ons antwoord blijft: te weinig,” zegt Vermeulen.
1) Financiële discipline: belastingen, schuld en evenwicht
Volgens N-VA is het misleidend om te pronken met het niet verhogen van de aanvullende personenbelasting en de onroerende voorheffing, terwijl andere belastingen en retributies wél fors stijgen en er nieuwe heffingen bijkomen.
Daarnaast is het financiële evenwicht broos: de autofinancieringsmarge is in de jaren 2026–2029 negatief en ook de gecorrigeerde autofinancieringsmarge blijft elk jaar onder nul.
De stadsschuld nadert intussen 245 miljoen euro en de rentelast is in een decennium maal vier gegaan. “Schulden zijn niet per definitie fout, maar zonder strikte uitgavendiscipline wordt het gevaarlijk. We blijven bij de hoogste schulden per inwoner in Vlaanderen. Hoe lang blijft men dat wegwuiven?” aldus N-VA Roeselare.
2) Uitgavendiscipline: investeringen, personeel en subsidies
N-VA betwist dat er sprake is van echte besparingen. “Terugkeren van een uitzonderlijk investeringsritme naar een normaal ritme is geen ‘80 miljoen besparen’,” stelt fractieleider Brecht Vermeulen.
Ook bij het personeel ziet de oppositie te weinig rem: het aantal VTE daalt nauwelijks, terwijl de loonkost stevig stijgt. Daarnaast groeit de afhankelijkheid van subsidies sterk. “Subsidies zijn geen structurele basis voor beleid, zeker niet als je ermee personeel aanwerft dat nadien structureel wordt ingezet. En bij de subsidies die we uitdelen, ontbreekt te vaak evaluatie en (finaciële) rapportering. Dat moet veel strenger en doelgerichter om misbruik en fraude te voorkomen” zegt Brecht Vermeulen.
3) Leefbaarheid: mobiliteit en veiligheid
De mobiliteit zit volgens N-VA Roeselare op vele plekken vast. “Roeselare raakt stilaan dichtgeslibd: centrum, ring, Rumbeke, de Westlaan, stationsomgeving en de invalswegen. Het evenwicht tussen veiligheid en doorstroming is zoek,” klinkt het.
De geplande mobiliteitsstudie in het centrum (500.000 euro) roept ook veel vragen op: “Een studie is geen oplossing. De vraag is: welke investeringen volgen, en wanneer?”
Over veiligheid is N-VA kritisch maar ook duidelijk: extra middelen moeten ook extra resultaten geven. “Meer budget voor politie moet leiden tot een merkbare daling van het onveiligheidsgevoel. Dat vraagt niet alleen mensen en middelen, maar ook een betere samenwerking met parket, rechtbanken en federale diensten.”
4) Samenleven & toekomst: integratie, economie, identiteit en dienstverlening
N-VA Roeselare benadrukt dat vrijwilligers en verenigingen ondersteuning verdienen, maar vraagt tegelijk een eerlijke evaluatie van wijkwerking en participatietrajecten. Burgerbegrotingen kunnen werken, “maar dan met duidelijke criteria, meetbare realisaties en transparante opvolging.”
Op het vlak van sociale maatregelen pleit de partij voor gerichte aanpak. “Kinderarmoede moet je ernstig bestrijden, maar niet door scholen als cateringbedrijf te gebruiken. Werk gericht waar de nood het grootst is,” zegt fractieleider Brecht Vermeulen.
Integratie en taalverwerving blijven een prioriteit: “We steunen initiatieven voor Nederlands, maar met de omvang van de uitdaging zijn bijkomende taaloefenkansen en een sterker flankerend beleid nodig. Integratie lukt niet met losse acties, maar met een consequente aanpak die inzet op taal, opleiding en actief burgerschap.”
“Er zitten goede elementen in het meerjarenplan, en er zijn zaken die we mee ondersteunen,” besluit fractieleider Brecht Vermeulen. “Maar de kern blijft al jaren hetzelfde: te weinig financiële voorzichtigheid, te weinig prioriteiten en te weinig garanties op meetbare resultaten. Daarom keuren wij dit meerjarenplan niet goed.”